Çalışan veya bağımsız yüklenici: çalışanın yanlış sınıflandırma sorunları

Çalışan mı yoksa bağımsız bir müteahhit mi?

Victor1558, Flickr üzerinden

Çalışanları Bağımsız Müteahhitler İçin Yanlış Yapmak

İş hukukunda temel bir konu, bir işçinin işçi mi yoksa bağımsız bir yüklenici mi olduğudur. İşçi söz konusu olduğunda cevaba çok şey bağlı. Yalnızca çalışanlar, ücret ve saatleri düzenleyen, yasa dışı ayrımcılığı yasaklayan ve işyeri güvenlik standartlarını belirleyen federal ve eyalet istihdam yasaları kapsamında korunmaktadır. Sağlık sigortası ve emeklilik planları gibi işveren tarafından sağlanan faydalar ve işçi tazminatı ve işsizlik sigortası gibi yasal olarak zorunlu yardımlar dahil olmak üzere kritik yardımlara erişim de tehlikede.

Neden Birçok İşveren Bağımsız Müteahhitleri Tercih Ediyor

İşverenin bakış açısından, çalışanlar yerine bağımsız yükleniciler kullanmanın bir dizi avantajı vardır. Bağımsız yükleniciler daha az maliyetlidir çünkü asgari ücret ve fazla mesai yasalarına tabi değildirler, çalışanlara sağlanan sosyal yardımlardan yararlanamazlar ve işveren, eğitim ve işin diğer yönlerini sağlamak için asgari kaynaklara yatırım yapar. Tutulacak maaş bordrosu ve diğer istihdam kayıtları veya alıkonulacak istihdam vergileri olmadığından, sözleşmeli işçiler çalışanlara göre daha az idari yük oluşturmaktadır. İşverenler genellikle, dalgalanan iş yüklerini veya geçici ihtiyaçları ele almak için sözleşme pozisyonlarını ekleme ve ortadan kaldırma konusunda daha fazla esnekliğe sahiptir. Federal ve eyalet istihdam yasaları ilişki için geçerli değildir ve bir işvereni işyeri iddiaları için sorumluluğa karşı izole eder.

Sanal işyerlerinin ve mobil iş gücünün günümüzde ve çağında, çalışanları bağımsız yüklenicilerden ayıran ince bir çizgi olabilir. Bağımsız yükleniciler kullanmanın avantajları, bazı işverenleri bu çizgiyi aşmaya teşvik edebilir. ABD Çalışma Ücreti ve Saat Bölümü, son yıllarda çalışanların yanlış sınıflandırılmasında "endişe verici bir eğilim" kaydetti. Hükümet Sorumluluk Ofisi, bağımsız yükleniciler olarak sınıflandırılan 10,3 milyon ABD işçisinin yüzde 30 veya daha fazlasının yanlış sınıflandırılabileceğini söyledi.

Bağımsız Yükleniciler için Diğer Adlar

Bağımsız yükleniciler tüm sektörlerde bulunur ve aşağıdakiler dahil birçok farklı terimle referans gösterilebilir:

Serbest Çalışanlar
Danışmanlar
Temps
Müteahhitler
Sözleşmeli işçi
1099 işçi
Proje çalışanları
Koşullu işçiler
Harçlık başına

Çalışanın Yanlış Sınıflandırılması Nedir ve Neden Bir Sorun?

Basitçe söylemek gerekirse, bir çalışanın yanlış sınıflandırılması, bir işveren bir çalışanı, bir çalışan yerine bağımsız bir yüklenici olarak uygunsuz bir şekilde sınıflandırdığında ortaya çıkar. Yanlış sınıflandırma, toplumun çeşitli düzeylerinde sorunlar yaratır.

Çalışanların yanlış sınıflandırılması, istihdam ilişkisinin korumaları ve faydalarından mahrum bırakılan, uygunsuz şekilde karakterize edilen çalışanları olumsuz bir şekilde etkiler. Ayrıca kurallara göre oynayan ve yapmayanlar için rekabet açısından dezavantajlı olan yasalara uyan işverenleri de olumsuz etkiler. Son olarak, ekonomiye zarar verir.

Çalışanların yanlış sınıflandırılması nedeniyle federal hazine, Sosyal Güvenlik ve Medicare fonları ve eyalet işsizliği ve işçi tazminat fonları için önemli miktarda vergi geliri kaybedilir. Yetersiz raporlama nedeniyle 2006 yılında tahmini 2,72 milyar dolar kaybedildi. Gerçekten de, yanlış sınıflandırılmış birçok çalışan, işverenlerinin ödemesi gereken istihdam vergilerini ödemek zorunda kalıyor.

Çalışanları Yanlış Sınıflandırmanın Cezaları

2012'de, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki işverenler, bağımsız yükleniciler olarak yanlış sınıflandırılan çalışanlara önemli miktarlar ödemek zorunda kaldı. İşte birkaç durum:

9 Ocak: Bir Tennessee güvenlik şirketinin, 34 korumaya 62.000 ABD doları ödenmemiş maaş ödemesi gerekiyordu.
3 Mayıs: Chicago banliyösünde bir hizmetçi servisi, 75 temizlik çalışanına 500.000 $ 'dan fazla geri ödeme yapmak zorunda kaldı ve tazminat ödedi.
14 Mayıs: Bir Çalışma Bakanlığı soruşturmasından sonra, California'daki bir evde sağlık hizmeti sağlayıcısı, 108 hemşireye 654.082 dolar ödemek zorunda kaldı.
23 Ağustos: Bir Teksaslı boru şirketinin 90 günlük deneme süresi boyunca bağımsız yükleniciler olarak muamele gören 55 mağaza çalışanına ödenmemiş fazla mesai için 100.000 $ 'dan fazla ödeme yapması gerekiyordu.
20 Ağustos: Washington, DC'deki bir kuru yük gemisi, çalışılan saatlere bakılmaksızın parça başı ödeme yapılan 120 işçiye ücretsiz fazla mesai olarak 100.000 $ 'ın üzerinde borçluydu.

Kaynak: DOL Basın Bültenleri: Çalışanların Bağımsız Yükleniciler Olarak Yanlış Sınıflandırılması

Bir İşveren Yanlış Yaparsa Ne Olur?

Son yıllarda, çalışanların yanlış sınıflandırma gelgitini durdurmak için hükümet çabalarının arttığını gördü. Hedefli ve çok kurumlu girişimler ve artırılmış bir uygulama bütçesi sayesinde, işverenler daha fazla sıklıkta uyumluluk açısından denetlenmiştir. Çalışma Bakanlığı, çalışanların yanlış sınıflandırmasını tespit etmek ve düzeltmek için 2013 için 14 milyon dolar bütçe ayırdı. Birçok eyalet, çalışanların yanlış sınıflandırılmasının neden olduğu sorunları ele almayı amaçlayan yasalar çıkarmış veya çıkarmıştır. Mevzuat ayrıca federal düzeyde de getirilmiştir.

Bir işverene bunu yanlış yapmanın maliyeti büyük olabilir. Bir IRS işleminin finansal riskleri, ödenmemiş federal istihdam ve eyalet işsizlik vergileri ile işverenin kesmediği gelir vergisi sorumluluğunu içerir. Cezalar da geçerli olabilir.

Bir Çalışma Bakanlığı davasında, işveren, asgari ücret veya fazla mesai ödenmemiş, yanlış sınıflandırılmış çalışanlara borçlu olunan eski ücretlerin ödenmesinden sorumlu olabilir. Kasıtlı ihlaller, ağır vakalarda cezai kovuşturmaya, para cezasına ve hapis cezasına neden olabilir. İşveren ayrıca medeni para cezalarına da tabi olabilir.

Bir İşçinin Çalışan veya Bağımsız Yüklenici Olduğunu Nasıl Anlarsınız?

Bir işçinin çalışan olarak mı yoksa bağımsız bir yüklenici olarak mı sınıflandırılması gerektiğini belirlemek için tek bir test yoktur. Her devlet kurumunun kendi testi vardır. Hepsinin bazı benzerlikleri olsa da, her testin kendi nüansları vardır.

IRS Faktör Testi

IRS, üç ana kriter altında bir dizi faktörü göz önünde bulundurarak işçinin maaşından vergi kesmeyen ve FICA (Sosyal Güvenlik ve Medicare) ve FUTA'ya (işsizlik) katkıda bulunan işverenleri belirler:

Davranışsal Kontrol: İşçinin hizmetleri gerçekleştirirken kullandığı ayrıntıları ve araçları kimin yönetme ve kontrol etme hakkına sahip olduğunu dikkate alır. İşveren, çalışanın işi nasıl, ne zaman ve nerede yapacağını yönetme hakkını saklıyorsa, ilişki daha çok bir istihdam ilişkisi gibi görünür.
Mali Kontrol: İşçinin mali bağımsızlığını ve riskini değerlendirir. İşçinin işe önemli bir yatırımı varsa, kendi masraflarından sorumluysa ve kar etme (veya zarara uğrama) fırsatı varsa, ilişki daha çok bağımsız bir yüklenici ilişkisi gibi görünür.
Taraflar İlişkisi: İlişkinin genel niteliğine ve tarafların niyetine bakar. Taraflar ilişkiye nasıl bakıyor? Taraflar arasında yazılı bir sözleşme varsa, genel olarak şartları çok önemli olacaktır.

Hiçbir faktör belirleyici değildir. Bunun yerine, IRS bağımsız yüklenici testi, işverenin işçiyi kontrol etme hakkına sahip olup olmadığını görmek için ilişkinin tamamını dikkate alır.

IRS Faktörleri



Kriterler	Faktör	Çalışan	Müteahhit
Davranışsal kontrol	İşveren talimat veriyor mu?	Evet	Hayır
Davranışsal kontrol	İşveren eğitim veriyor mu?	Evet	Hayır
Finansal Kontrol	İşçi kendi başına önemli bir yatırım yapıyor mu?	Hayır	Evet
Finansal Kontrol	İşveren işçinin masraflarını ödüyor mu?	Evet	Hayır
Finansal Kontrol	İşçinin hizmetleri başkaları tarafından kullanılabilir mi?	Hayır	Evet
Finansal Kontrol	İşçiye kademeli olarak mı ödeme yapılır?	Evet	Hayır
Finansal Kontrol	İşçi kar veya zarar riskini taşıyor mu?	Hayır	Evet
Tarafların ilişkileri	İş, işverenin olağan iş faaliyetinin bir parçası mı?	Evet	Hayır
Tarafların ilişkileri	İşçi yardım alıyor mu?	Evet	Hayır
Tarafların ilişkileri	İşçinin işverenle yazılı bir sözleşmesi var mı?	Hayır	Evet
Tarafların ilişkileri	Tarafların ilişkiyi herhangi bir zamanda sonlandırma hakkı var mı?	Evet	Hayır
Tarafların ilişkileri	İşverenin tatmin edici olmayan işler için ödemeyi durdurma hakkı var mı?	Hayır	Evet

Çalışma Ekonomisi Gerçekleri Testi Bakanlığı

Çalışma Bakanlığı (DOL), Adil Çalışma Standartları Yasası kapsamında asgari ücret ve fazla mesai ödenmesini gerektiren yasaları uygular. Çalışan olarak sınıflandırılması gereken işçilerin yasal olarak hak ettikleri ücreti alıp almadığını belirlemek için Ekonomik Gerçekler Testini uygular.

DOL, işçinin ekonomik olarak işverene bağımlı olup olmadığını veya kendisi için gerçekten iş içinde olup olmadığını belirlemek için tarafların tüm iş ilişkilerinin ekonomik gerçeklerine bakar. Test aşağıdaki faktörleri dikkate alır:

İşverenin işin yapılma şekli üzerinde ne kadar kontrole sahip olduğu.
İşçinin, işverenden bağımsız olarak kar veya zarar riski için bir fırsata sahip olup olmadığı.
İşçinin tesislere ve iş ekipmanına yatırım yapıp yapmadığı.
İlişkinin kalıcılığı.
İşi yapmak için gereken becerinin derecesi.
İşin işverenin işinin ayrılmaz bir parçası olup olmadığı.

IRS Faktör testi gibi, hiçbir faktör belirleyici değildir.

EEOC Testi

Eşit İstihdam Fırsatı Komisyonu (EEOC), çalışanların istihdam ayrımcılığını yasaklayan yasa kapsamına giren çalışanlar olup olmadığını belirlemek için genel hukuk kurumu testine bir varyasyon uygular. EEOC, işverenin işçiyi kontrol etme hakkıyla ilgili bir dizi faktöre bakar. Aşağıdaki faktörler, bir çalışanın bir çalışan olduğunu gösterir:

İşveren, işin nasıl, nerede ve ne zaman yapılacağını kontrol etme yeteneğine sahiptir.
İşçinin işi yapmak için yüksek bir beceri seviyesine veya özel bir uzmanlığa ihtiyacı yoktur.
İşveren, işçiye işi yapması için gerekli araç ve gereçleri sağlar.
İşçi, işi işverenin işyerinde gerçekleştirir.
İşçi ve işveren arasında devam eden bir ilişki var.
İşveren, işçiye ek projeler verebilir.
İşveren çalışma saatlerini ve iş süresini belirler.
İşçiye, projenin tamamlanması yerine zaman artışlarına (saatlik, haftalık, aylık vb.) Göre ödeme yapılır.
İşçinin işe yardımcı olacak kendi çalışanları veya taşeronları yoktur.
İş, işverenin normal işinin bir parçasıdır.
İşçinin kendi işi yoktur.
İşveren, işçiye fayda sağlar.
İşveren ilişkiyi istediği zaman sonlandırabilir.
Taraflar bir istihdam ilişkisi yaratmayı amaçladı.

Ortak İşveren Sorumluluğu

İki kuruluş, çalışanın istihdamı üzerinde kontrol sahibi olma hakkına sahipse, bir işçinin iki işvereni olduğu kabul edilebilir. Örneğin, bir işçiye maaş bordrosu veren personel bulma kurumu ve işçinin hizmet verdiği iş, işçinin müşterek işverenleri olarak kabul edilebilir.

Ortak bir işveren ilişkisi varsa, her iki işveren de işçiye karşı federal ve eyalet istihdam yasaları kapsamında aşağıdaki yükümlülüklere sahiptir:

Ayrımcılık ve tacizden uzak bir iş yeri sağlamak.
Engelli Amerikalılar Yasası uyarınca makul düzenlemeler sağlamak.
Aile Tıbbi İzin Yasası uyarınca izinden dönen bir işçiyi eski durumuna getirmek.
İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası kapsamında güvenli bir çalışma ortamı sağlamak.

İstihdam kanunlarını ihlal ettiği tespit edilen ortak işverenler, işçinin geri ödemesinden ve diğer zararlardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olacaktır.

İşverenin Yanlış Sınıflandırma Sorumluluğunu En Aza İndirmenin Yolları

Bir işveren, bağımsız yüklenicileriyle ilgili olarak aşağıdaki adımları atarak çalışanın yanlış sınıflandırma riskini en aza indirebilir:

Çalışan olarak gerçekleştirdikleri hizmetlere benzer hizmetler sağlamak için eski çalışanlarla (emekliler dahil) sözleşme yapmaktan kaçının.
Yüklenicilerin şirket tesislerine ve sistemlerine erişimi, işi yapmak için ihtiyaç duydukları şeyle sınırlı olmalıdır.
Yüklenicilere bir istihdam ilişkisi görüntüsü yaratan şirket kartvizitleri, kırtasiye malzemeleri, üniformalar veya diğer malzemeler verilmemelidir.
Mümkünse, yükleniciler tesis dışında veya kendi saha yönetimi altında çalışmalıdır.
Yükleniciler, işi gerçekleştirmek için temel beceri eğitimine ve ekipmana sahip olmalı veya masrafları kendilerine ait olmak üzere edinmelidir.
Sözleşmeli iş düzenlemeleri projeye özel ve sınırlı süreli olmalıdır.
Yüklenicilere saatlik veya maaş bazında değil proje bazında ödeme yapılmalıdır.
Müteahhitler çalışan olarak adlandırılmamalı ve işveren rehberlerinde ve organizasyon şemalarında çalışanlardan ayırt edilmelidir.
Tarafların bir istihdam ilişkisi değil, bağımsız bir yüklenici düzenlemesi kurma niyetini belirten bağımsız bir yüklenici sözleşmesi kullanın.
Diğer işletmeyi stopaj vergilerinden ve diğer işveren yükümlülüklerine uymaktan sorumlu kılan yazılı bir anlaşma uyarınca, bir personel bulma kurumu gibi başka bir işletme tarafından istihdam edilen yüklenicileri kullanın.
Çalışanların uygun şekilde sınıflandırılıp sınıflandırılmadığını belirlemek için, rehberlik amacıyla acente testlerini kullanarak periyodik olarak kendi kendine denetimler gerçekleştirin.